Deuteronomy 31

CHAPTER 31

Moses Gives Exhortation

1και συνετέλεσε Μωυσής λαλών πάντας τους λόγους τούτους προς πάντας υιούς Ισραήλ 2και είπε προς αυτούς εκατόν και είκοσι ετών εγώ ειμι σήμερον ου δυνήσομαι έτι εισπορεύεσθαι και εκπορεύεσθαι κυριός δε είπε προς με ου διαβήση τον Ιορδάνην τούτον 3κύριος ο θεός σου ο προπορευόμενος προ προσώπου σου αυτός εξολοθρεύσει τα έθνη ταύτα από προσώπου σου και κατακληρονομήσεις αυτούς και Ιησούς ο προπορευόμενος προ προσώπου σου καθά ελάλησε κύριος 4και ποιήσει κύριος αυτοίς καθώς εποίησε Σηών και Ωγ τοις δυσί βασιλεύσι των Αμορραίων οι ήσαν πέραν του Ιορδάνου και τη γη αυτών καθότι εξωλόθρευσεν αυτούς 5και παρέδωκεν αυτούς κύριος ενώπιον υμών και ποιήσετε αυτοίς καθότι ενετειλάμην υμίν 6ανδρίζου και ίσχυε μη φοβού μηδέ δειλιάσης μηδέ πτοηθής από προσώπου αυτών ότι κύριος ο θεός σου ο προπορευόμενος μεθ΄ υμών ου μη σε ανή ουδέ μη σε εγκαταλίπη 7και εκάλεσε Μωυσής Ιησούν και είπεν αυτώ έναντι παντός Ισραήλ ανδρίζου και ίσχυε συ γαρ εισελεύση προ προσώπου του λαού τούτου εις την γην ην ώμοσε κύριος τοις πατράσιν υμών δούναι αυτοίς και συ κατακληρονομήσεις αυτήν αυτοίς 8και κύριος ο συμπορεύομενος μετά σου ουκ ανήσει σε ουδέ μη σε εγκαταλίπη μη φοβού μηδέ δειλία 9και έγραψε Μωυσής τα ρήματα του νόμου τούτου εις βιβλίον και έδωκε αυτό τοις ιερεύσι τοις υιοίς Λευί τοις αίρουσι την κιβωτόν της διαθήκης κυρίου και τοις πρεσβυτέροις των υιών Ισραήλ 10και ενετείλατο Μωυσής αυτοίς εν τη ημέρα εκείνη λέγων μετά επτά έτη εν καιρώ ενιαυτού αφέσεως εν εορτή σκηνοπηγίας 11εν τω συμπορεύεσθαι πάντα Ισραήλ οφθήναι ενώπιον κυρίου του θεού υμών εν τω τόπω ω αν εκλέξηται κύριος αναγνώσεσθε τον νόμον τούτον εναντίον παντός Ισραήλ εις τα ώτα αυτών 12εκκλησίασατε τον λαόν τους άνδρας και τας γυναίκας και τα έκγονα και τον προσήλυτον τον εν ταις πόλεσιν υμών ίνα ακούσωσι και ίνα μάθωσι φοβείσθαι κύριον τον θεόν υμών και ακούσονται ποιείν πάντας τους λόγους του νόμου τούτου 13και οι υιοί αυτών οι ουκ οίδασιν ακούσονται και μαθήσονται φοβείσθαι κύριον τον θεόν υμών πάσας τας ημέρας όσας αυτοί ζώσιν επί της γης εις ην υμείς διαβαίνετε τον Ιορδάνην εκεί κληρονομήσαι αυτήν 14και είπε κύριος προς Μωυσήν ιδού εγγίκασιν αι ημέραι του θανάτου σου κάλεσον Ιησούν και στήτε παρά τας θύρας της σκηνής του μαρτυρίου και εντελούμαι αυτώ και επορεύθη Μωυσής και Ιησούς εις την σκηνήν του μαρτυρίου και έστησαν παρά τας θύρας της σκηνής του μαρτυρίου

The Column of Cloud Appears

15και κατέβη κύριος εν στύλω νεφέλης και έστη επί τας θύρας της σκηνής του μαρτυρίου και έστη ο στύλος της νεφέλης παρά τας θύρας της σκηνής 16και είπε κύριος προς Μωυσήν ιδού συ κοιμά μετά των πατέρων σου και αναστάς ούτος ο λαός εκπορνεύσει οπίσω θεών αλλοτρίων της γης εις ην ούτος εισπορεύεται εκεί εις αυτήν και καταλείψουσί με και διασκεδάσουσι την διαθήκην μου ην διεθέμην αυτοίς 17και οργισθήσομαι θυμώ αυτοίς εν τη ημέρα εκείνη και καταλείψω αυτούς και αποστρέψω το πρόσωπόν μου απ΄ αυτών και έσονται κατάβρωμα και ευρήσουσιν αυτόν κακά πολλά και θλίψεις και ερεί εν τη ημέρα εκείνη διότι ουκ έστι κύριος ο θεός μου εν εμοί εύροσάν με τα κακά ταύτα 18εγώ δε αποστροφή αποστρέψω το πρόσωπόν μου απ΄ αυτών εν τη ημέρα εκείνη διά πάσας τας κακίας ας εποίησαν ότι απέστρεψαν επί θεούς αλλοτρίους 19και νυν γράψατε τα ρήματα της ωδής ταύτης και διδάξατε αυτήν τους υιούς Ισραήλ και εμβαλείτε αυτήν εις το στόμα αυτών ίνα γένηταί μοι η ωδή αύτη μαρτύριον εν υιοίς Ισραήλ 20εισάξω γαρ αυτούς εις την γην την αγαθήν ην ώμοσα τοις πατράσιν αυτών γην ρέουσαν γάλα και μέλι και φάγονται και εμπλησθέντες κορήσουσι και επιστραφήσονται επί θεούς αλλοτρίους και λατρεύσουσιν αυτοίς και παροξυνούσί με και διασκεδάσουσι την διαθήκην μου ην διεθέμην αυτοίς 21και έσται όταν εύρωσιν αυτόν κακά πολλά και θλίψεις και αντικαταστήσεται η ωδή αύτη κατά πρόσωπον αυτών μαρτυρούσα ου γαρ μη επιλησθή από στόματος αυτών και από στόματος του σπέρματος αυτών εγώ γαρ οίδα την πονηρίαν αυτών όσα ποιούσιν ώδε σήμερον προ του εισαγαγείν με αυτούς εις την γην την αγαθήν ην ώμοσα τοις πατράσιν αυτών 22και έγραψε Μωυσής την ωδήν ταύτην εν εκείνη τη ημέρα και εδίδαξεν αυτήν τους υιούς Ισραήλ 23και ενετείλατο Μωυσής Ιησού υιώ Ναυή και είπεν ανδρίζου και ίσχυε συ γαρ εισάξεις τους υιούς Ισραήλ εις την γην ην ώμοσεν αυτοίς κύριος και αυτός έσται μετά σου 24ηνίκα δε συνετέλεσε Μωυσής γράφων πάντας τους λόγους του νόμου τούτου εις βιβλίον έως εις τέλος 25και ενετείλατο τοις Λευίταις τοις αίρουσι την κιβωτόν της διαθήκης κυρίου λέγων 26λαβόντες το βιβλίον του νόμου τούτου θήσετε αυτό εκ πλαγίων της κιβωτού της διαθήκης κυρίου του θεού υμών και έσται εκεί εν σοι εις μαρτύριον 27ότι εγώ επίσταμαι τον ερεθισμόν σου και τον τράχηλόν σου τον σκληρόν έτι γαρ εμού ζώντος μεθ΄ υμών σήμερον παραπικραίνοντες ητε τα προς τον θεόν πως ουχί και έσχατον του θανάτου μου 28εκκλησίασατε προς με τους φυλάρχους υμών και τους πρεσβυτέρους υμών και τους γραμματοεισαγωγείς υμών ίνα λαλήσω εις τα ώτα αυτών πάντας τους λόγους τούτους και διαμαρτύρωμαι αυτοίς τον τε ουρανόν και την γην 29οίδα γαρ ότι έσχατον της τελευτής μου ανομία ανομήσετε και εκκλινείτε εκ της οδού ης ενετειλάμην υμίν και συναντήσεται υμίν τα κακά επί εσχάτων των ημερών ότι ποιήσετε το πονηρόν έναντι κυρίου παροργίσαι αυτόν εν τοις έργοις των χειρών υμών 30και ελάλησε Μωυσής εις τα ώτα πάσης εκκλησίας Ισραήλ τα ρήματα της ωδής ταύτης έως εις τέλος